Schizofrenia - objawy i oznaki u kobiet, mężczyzn, dzieci

Tematem dzisiejszej rozmowy jest choroba schizofrenii. Rozumiemy, czym jest schizofrenia, zwracamy uwagę na objawy, oznaki, rodzaje, diagnozę i leczenie tej choroby psychicznej.

Schizofrenia jest poważnym zaburzeniem psychicznym, które zniekształca myśli człowieka, jego działania, ekspresję emocji, postrzeganie rzeczywistości i stosunek do innych.

Osoby zmagające się z tą chorobą mają problemy z funkcjonowaniem w relacjach, w pracy i w społeczeństwie. Schizofrenia nie jest całkowicie leczona, przy pomocy odpowiedniej terapii można ją tylko kontrolować.

Istnieje opinia, że schizofrenia jest podzieloną osobowością i konsekwencją socjopatii. To jest błąd. W przypadku schizofrenii osoba nie jest w stanie odróżnić wyobraźni od rzeczywistości. Świat wygląda jak nieregularna kombinacja różnych dźwięków, obrazów i myśli. Zachowanie schizofreników jest niezwykle dziwne, aw niektórych przypadkach szokujące. Wynika to z nagłej zmiany charakteru behawioralnego i osobistego wraz z utratą kontaktu z rzeczywistością. Zjawisko to zwykle nazywane jest epizodem psychotycznym.

U różnych osób schizofrenia objawia się na różne sposoby. Jedna osoba ma tylko jeden epizod psychotyczny, podczas gdy inna osoba stale pojawia się przez całe życie. Co więcej, pomiędzy odcinkami może prowadzić normalne życie.

Przez wiele lat badań eksperci nie byli w stanie znaleźć dokładnych przyczyn schizofrenii. Choroba ta, podobnie jak rak lub cukrzyca, ma podłoże biologiczne (nie osobista słabość lub słabe rodzicielstwo, ale genetyka).

Czynniki rozwoju choroby

Genetyka. Schizofrenia charakteryzuje się tendencją do serializacji w rodzinie. Prawdopodobieństwo rozwoju choroby jest dziedziczone przez młodsze pokolenie.
Chemia mózgu. W mózgu człowieka stale wytwarzana jest substancja chemiczna - dopamina, która pomaga komórkom nerwowym w przekazywaniu informacji. Brak równowagi dopaminy negatywnie wpływa na reakcję mózgu na obrazy, zapachy i dźwięki, powodując urojenia i halucynacje.
Zaburzenia mózgu. Najnowsze badania wykazały, że osoby ze schizofrenią często mają zaburzoną strukturę mózgu.
Czynniki zewnętrzne. Regularny stres, brak interakcji społecznych i infekcja wirusowa mogą prowadzić do schizofrenii. W większym stopniu na czynniki zewnętrzne wpływają ludzie, którzy odziedziczyli chorobę. Zazwyczaj schizofrenia zaczyna się pojawiać, gdy ciało ulega zmianom fizycznym i hormonalnym.

Każdy może doświadczyć tej choroby, niezależnie od lokalizacji, rasy lub kultury. Schizofrenia dotyka w równym stopniu kobiety i mężczyzn, tylko u silniejszego seksu objawy pojawiają się wcześniej. Rozwój choroby dotyka dzieci w wieku powyżej pięciu lat. Jednak zdarza się to rzadko aż do dojrzewania; nastolatki są najbardziej podatne na tę chorobę.

Pierwsze oznaki schizofrenii

Psychiatrzy bardzo dokładnie diagnozują schizofrenię, ponieważ jest to rodzaj zdania. Aby szybko zauważyć patologię, skonsultuj się z lekarzem i rozpocznij proces odpowiedniego leczenia, musisz znać pierwsze oznaki schizofrenii.

Według powszechnego przekonania schizofrenia objawia się halucynacjami i majaczeniem. W rzeczywistości objawy tej choroby psychicznej są bardziej zróżnicowane. Wśród nich są porażki emocjonalne, zmieniające się zainteresowania, pojawienie się lęków.

U kobiet, mężczyzn, młodzieży i dzieci objawy nie różnią się dramatycznie.

Pierwsze oznaki u mężczyzn

Spadek emocjonalny. Najwcześniejszy objaw schizofrenii. Po pierwsze, stosunek osoby do bliskich staje się zimny. W niektórych przypadkach pojawia się niemotywowana wrogość wraz z podziałem emocji. Pacjent odczuwa jednocześnie wrogość, nienawiść, miłość i zainteresowanie.
Bezczynność, utrata zainteresowania, zmniejszona aktywność. Osoba odmawia uczestnictwa nawet w sprawach, które go bezpośrednio dotyczą. Z powodu braku pożądania i motywacji pacjent rezygnuje z pracy i ulubionych zajęć. Każda firma należy do kategorii „prowadzenie”.
Zamknięcie, utrata kontaktu z bliskimi. Mężczyzna zrywa istniejące więzi i nie chce szukać nowych przyjaciół. Ten objaw może wskazywać na schizofrenię lub schizoidalne zaburzenie osobowości.
Zmiany w myśleniu. Nielogiczne przejście między myślami. Co więcej, osoba nawet tego nie zauważa. Mogą istnieć przedłużające się bezsensowne rozumowania i nowe wyrażenia, które wcześniej nie były używane przez pacjentów.
Zmiany w mowie. Mowa zostaje rozdarta i składa się z fragmentów fraz. Wymienione zmiany na początkowym etapie schizofrenii mogą wystąpić niepostrzeżenie. Tylko lekarz może je ustalić.

Błędne jest przekonanie, że schizofrenii towarzyszy rozwój demencji. Zmiany dotyczą jedynie procesu myślowego i nie wpływają na intelekt. Pacjent zachowuje wiedzę, umiejętności i zdolności, które nabył przed chorobą. Z powodu choroby nie chce szukać praktycznego zastosowania tych umiejętności, nie chce się uczyć i dalej się rozwijać.

Pierwsze objawy u kobiet

Jeśli dokładnie przestudiujesz informacje statystyczne, zobaczysz, że co trzeci pacjent z rozpoznaniem schizofrenii jest kobietą. Wynika to z wysokiej emocjonalności, skłonności do depresji i wpadania w stresujące sytuacje.

Pomyślne wyleczenie, a także adaptacja społeczna, zależą od etapu rozwoju walki ze schizofrenią.

Sposób wypowiedzi może ulec zmianie. Przejawia się to w niezdolności do jasnego i prawidłowego wyrażania myśli. W rozmowie dominują fragmentaryczne, pozbawione znaczenia frazy.
Hobby i hobby tracą atrakcyjność. Znika zainteresowanie kobiety bliskimi, pracą i obowiązkami domowymi.
Problemy w nauce i pracy. Schizofrenia utrudnia pełne wykonywanie obowiązków, rozwiązywanie problemów i osiąganie celów.
Problemy z koncentracją na konkretnych rzeczach. Pacjenci charakteryzują się rozproszeniem uwagi, letargiem, nieodpowiednią i opóźnioną reakcją na zdarzenia.
Manifestacje socjologiczne. Dziewczyna ze schizofrenią unika bezpośredniego spojrzenia, niechętnie nawiązuje kontakt i skromnie wyraża własne emocje. Wynika to z upośledzenia gestów i mimiki twarzy.

Schizofrenia ma znaczący wpływ na zachowanie kobiety, jej emocje, uczucia i postrzeganie. Bardzo ważne jest szybkie wykrycie patologii i skonsultowanie się z lekarzem.

Pierwsze objawy u nastolatków i dzieci

Schizofrenię u dziecka rozpoznaje się w wieku siedmiu lat. Zmiany w zachowaniu, nieuzasadniony strach, rozmowy z niewidzialnymi przedmiotami, dobry powód do odwiedzenia psychiatry.

Paranoja. Dziecko wyobraża sobie, że otaczający go ludzie traktują go z upokorzeniem. Ma wrażenie, że wszyscy spiskowali przeciwko niemu.
Omamy. Dzieci słyszą głosy i rozmawiają z nimi. Widzą rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją.
Nieuzasadniony strach. Dziecko skarży się na strach przed niestandardowymi rzeczami. Obawy różnią się znacznie od tradycyjnych horrorów.
Izolacja. Na tle schizofrenii zanika zainteresowanie dziecka grami. Przestaje komunikować się z rówieśnikami, nie może budować trwałych relacji z rówieśnikami.
Nadmierny nastrój. Zachowaniu dziecka towarzyszą ostre i nieuzasadnione wahania nastroju. W większości przypadków nie ma widocznych przyczyn tego zjawiska.
Rozdrobniona mowa. Schizofrenia prowadzi do tego, że dziecko traci zdolność do właściwego wyrażania myśli i właściwego prowadzenia rozmowy w normalnych warunkach.
Chaotyczne myśli. Ten objaw sprowadza się do niezdolności dziecka do odróżnienia snu od prawdziwego zdarzenia.

Aby konsultacja lekarska była skuteczna, musisz prowadzić dziennik i rejestrować niezwykłe objawy. Dalsza diagnoza jest możliwa tylko w gabinecie psychiatry.

Objawy schizofrenii

Lekarze odkryli schizofrenię po raz pierwszy na początku XIX wieku. Natychmiast zaczęli opisywać objawy schizofrenii i wybierać metody leczenia. Początkowo chorobę uważano za wprowadzenie demonów lub wady.

Objawy schizofrenii są zauważalne nawet dla osoby niedoświadczonej w dziedzinie medycyny. Lista głównych objawów jest reprezentowana przez apatię, brak woli, izolację, dziwne zachowanie z powodu urojeniowych pomysłów i halucynacji.

Objawy pozytywne i negatywne

Eksperci dzielą objawy schizofrenii na dwie kategorie. Pomaga to lepiej zbadać naturę choroby i prawidłowo wybrać strategię leczenia.

Pozytywne objawy

W ludzkiej psychice pojawiają się rzeczy, których nie było w normalnym stanie. Mówimy o halucynacjach, zaburzeniach emocjonalnych i motorycznych, majaczeniu.
W przypadku schizofrenii pacjent ma halucynacje słuchowe. Nie jest jednak w stanie powiedzieć, gdzie jest źródło głosu. Ale pacjent jest pewien, że głos do niego przemawia, a nieznajomi go nie słyszą.
Delirium jest spowodowane wpływem myśli i działań. Przydzielaj bzdury samozniszczenia lub wielkości. W pierwszym przypadku pacjent uważa, że nie jest godny życia, w drugim uważa się za wybitną osobę.
Zaburzenia ruchowe są reprezentowane przez katatonię, która zwykle towarzyszy ciężkiej postaci choroby. W czasie podniecenia pacjent jest niespokojny i agresywny, z otępieniem może nie poruszać się przez długi czas, przyjmując niewygodną pozycję.

Objawy negatywne

Takie objawy charakteryzują się utratą ważnych składników ze sfery psychicznej, wolicjonalnej i emocjonalnej. Ich lista reprezentowana jest przez autyzm i zubożenie emocjonalne.

Zaburzenia wolicjonalne są przejawem ciężkiego przebiegu schizofrenii. Sprowadzają się do całkowitej obojętności. Osoba może leżeć w łóżku przez 24 godziny bez wstawania, aby odwiedzić toaletę. Pacjent nie jest w stanie się skoncentrować i traci zdolność uczenia się.

Objawy o charakterze pozytywnym są znacznie lepsze do przewidywania choroby, ponieważ są znacznie łatwiejsze do leczenia. Objawy negatywne są prawie całkowicie nieleczone.

Klasyfikacja Schneidera

Schneider opracował listę objawów psychotycznych, które odróżniają schizofrenię od innych zaburzeń.

Delirium, zgodnie z którym siły zewnętrzne działają z boku.
Przekonanie, że osoby postronne umieszczają pewne myśli w głowie lub kradną myśli istniejące.
Poczucie, że osoby z zewnątrz są w stanie czytać w myślach pacjenta.
Głosy, które komentują działania i myśli pacjenta lub komunikują się ze sobą.

Niezorganizowane objawy

U pacjentów ze schizofrenią objawy w różnych momentach wykazują różne zachowania. Kiedy choroba pojawia się po raz pierwszy, objawy są nieoczekiwane i wyraźne. Zdezorganizowane objawy odzwierciedlają niezdolność pacjenta do normalnego myślenia i pełnej reakcji.

Podczas rozmowy pacjent używa bezsensownych słów lub tworzy bezsensowne zdania.
Szybkie przejścia między myślami.
Brak zdolności do podejmowania decyzji.
Nadmierne pisanie bez znaczenia.
Gubienie rzeczy i zapominanie o podstawowych informacjach.
Powtarzanie gestów lub ruchów. Krążąc w kółko, krok po kroku, do przodu i do tyłu.
Trudności w zrozumieniu uczuć, dźwięków i obrazów wizualnych.

Myślenie i ludzkie zachowanie z niezorganizowanymi objawami są nienaturalne i przyciągają wzrok.

Rodzaje i formy schizofrenii

Rodzaje i formy schizofrenii różnią się objawami, częstością zaostrzeń i aktywnością manifestacji.

Paranoik. Występuje najczęściej i charakteryzuje się przewagą kompleksu halucynacyjno-urojeniowego. Towarzyszy mu zaburzenie myślenia, zdolności motoryczne i inteligencja, ale nie jest to pierwotny ani pierwotny objaw.
Hebefreniczny. W tej formie schizofrenii dominuje zaburzenie myślenia wraz z głupotą, demencją i spłaszczeniem afektu. Ludzkie myślenie jest poniżające. Ponadto zachowuje się jak pięcioletnie dziecko.
Katatoniczny. Charakterystyczna jest przewaga zaburzeń psychomotorycznych, reprezentowana przez naprzemienne okresy podniecenia i otępienia. W odrętwieniu pacjent może pozostawać w bezruchu przez długi czas. W głowie pojawiają się epickie obrazy, w których jest on głównym bohaterem.
Szaleńczy. Pacjent ma obsesje. Ciągle wydaje mu się, że ktoś go goni. Mowa staje się obfita i pełna słów, a myślenie staje się asocjacyjne. Obecnie nie ma takiej formy schizofrenii, która została wyróżniona jako niezależna choroba zwana psychozą maniakalno-depresyjną.
Sharp. Ten rodzaj schizofrenii towarzyszy naprzemiennym napadom i remisjom. Następny atak jest znacznie trudniejszy, a objawy stają się bardziej wyraźne. Niezależnie od okresu pacjent pozostaje niespokojny podejrzeniami i urojeniami. Halucynacje mogą występować okresowo.
Powolny. Obraz kliniczny powolnej schizofrenii znacznie różni się od innych rodzajów chorób, ponieważ nie towarzyszą temu halucynacje i majaczenie. Zamiast tego osoba cierpi na astenię, zaburzenia neurotyczne i depersonalizację.
Alkohol. Nie ma takiej schizofrenii. Jednocześnie nadużywanie alkoholu może powodować rozwój choroby. Stan, w którym osoba znajduje się po długotrwałym objadaniu się, jest powszechnie nazywany psychozą alkoholową. Ten stan nazywa się schizofrenią, ponieważ towarzyszą mu nieodpowiednie zachowania, zaburzenia mowy i myślenia.

Diagnoza u dorosłych i dzieci

Na początkowym etapie diagnoza schizofrenii jest niezwykle złożona. Z tego powodu współcześni psychiatrzy monitorują pacjenta przez 6 miesięcy, a dopiero potem dokonują ostatecznej diagnozy.

Przez 6 miesięcy lekarz rozmawia z pacjentem i jego krewnymi. Szczególną uwagę zwraca się na analizę objawów, ich dynamikę i modyfikacje. Niezwykle ważne jest, aby lekarz dowiedział się, jak wyglądał stan pacjenta przed wystąpieniem choroby.

Po potwierdzeniu diagnozy praca układu nerwowego jest poddawana kompleksowemu badaniu pod nadzorem wykwalifikowanego psychiatry.

Rezonans magnetyczny. Wykrywa zmiany w strukturze mózgu ze schizofrenią. Pomaga badać funkcjonalną aktywność różnych segmentów mózgu.
Elektroencefalografia. Metoda dogłębnego badania aktywności bioelektrycznej mózgu.
Skanowanie dwustronne. Pomaga wyeliminować choroby naczyniowe - miażdżycę naczyń i patologię odpływu żylnego.
Testy psychologiczne. Za pomocą testów lekarz określa stan myślenia, uwagę i pamięć chorego. Wyniki testu pokazują nieprawidłowości w określonych segmentach mózgu.
Neurotest. Definiuje autoprzeciwciała dla białek zawartych w komórkach nerwowych. Dzięki neurotestowi dowiadują się, czy układ nerwowy działa prawidłowo.

Oprócz powyższych metod diagnozowania schizofrenii lekarz analizuje układ trawienny, oddechowy, sercowo-naczyniowy i hormonalny organizmu. Można prowadzić badania dotyczące zawartości substancji odurzających i wirusów zapalenia wątroby w organizmie oraz analizy płynu mózgowo-rdzeniowego.

Testy schizofrenii

Schizofrenia jest jedyną chorobą psychiczną, która nie ma radykalnych metod leczenia i profilaktyki. Wynika to z faktu, że eksperci nie zbadali jeszcze dokładnie przyczyn jego pojawienia się.

Testy na schizofrenię pomagają wcześnie wykryć nieprawidłowości w psychice i podjąć odpowiednie kroki. Psychiatrzy odradzają przyjmowanie wyników badań jako diagnozy medycznej, ponieważ pokazują one jedynie informacje o stanie psychiki.

Nie wszyscy zgadzają się na taki test. Niektórzy uważają to za całkowicie bezużyteczne, inni obawiają się, że wyniki wpłyną na życie. Chociaż nawet absolutnie zdrowy człowiek może cierpieć na zaburzenia psychiczne spowodowane nie dziedziczeniem, ale regularnymi problemami, stresem i zmęczeniem.

Istotą testów jest określenie percepcji sytuacji, kolorów, obwodów logicznych i form. Takie podejście pomaga wykryć tendencję do schizofrenii i innych chorób psychicznych oraz potwierdzić normalne postrzeganie tego, co się dzieje.

Test maski

Podczas testu dana osoba pokazuje zdjęcie z maską pokazaną z tyłu. Jeśli zdrowy człowiek patrzy na zdjęcie, w jego mózgu pojawiają się pewne wskaźniki - okrągłość kształtów, cieni, objętości itp. Mimo że obraz jest płaski, widzi wypukłą maskę.

Jednocześnie taki obraz nie jest w stanie oszukać schizofrenika, ponieważ widzi wklęsłą maskę. Wynika to z faktu, że pacjent nie zwraca uwagi na wskaźniki sygnałów. Nie ma związku między zjawiskiem a podmiotem. Wyrywa jedną maskę z całego obrazu i twierdzi, że jest wklęsła.

„Luscher Color Test”

Podczas testu używany jest zestaw składający się z 8 różnych kolorów z przypisanymi numerami. Osoba powinna budować te kolory zgodnie z poziomem atrakcyjności. Wykonaj procedurę w ciągu dnia i przy naturalnym świetle. Praktyka pokazuje, że osoby z zaburzeniami psychicznymi wolą kolor żółty, który jest uważany za kolor szaleństwa.

Często ktoś jest proszony o narysowanie czegoś i przeanalizowanie używanych kolorów. Praca narysowana ręką schizofrenika jest kombinacją nienaturalnych kombinacji. Czarne słońce lub różowa trawa.

Co oznaczają kolory? Kolor czerwony wskazuje na schizofrenię maniakalną, czarny - wskaźnik depresji, strachu i przeżyć. Odcienie bieli są nieodłącznym elementem halucynacji.

Leczenie schizofrenii

Schizofrenia przyczynia się do rozpadu osobistej użyteczności. Zwykle objawy zaczynają się objawiać od najmłodszych lat. Bez leczenia choroba postępuje, w wyniku czego osoba wypada ze społeczeństwa.

Z biegiem lat opracowano wiele metod leczenia schizofrenii. Do walki stosuje się tradycyjną i tradycyjną medycynę, techniki psychologiczne i społeczne.

Metody kliniczne

Błędem jest uznawanie schizofrenii za niższość psychiczną. I chociaż schizofrenia jest wciąż nieuleczalna, nowoczesne metody kliniczne pozwalają przejąć kontrolę nad objawami choroby, która zachowuje zdolność do pracy i przystosowanie się do środowiska społecznego. Jedynymi wyjątkami są etapy zaawansowane.

Terapia lekowa. Przewiduje stosowanie leków na podstawie indywidualnych wskazań. Zastosowane leki mają na celu uspokoić pacjenta, wyeliminować halucynacje i stany urojeniowe. Innowacyjne leki praktycznie nie powodują skutków ubocznych, nie zawierają toksycznych substancji, nie hamują zdolności umysłowych i psychicznych.
Psychoterapia. Koncentruje się na korygowaniu reakcji behawioralnych i zwiększaniu samooceny. Umożliwia uniknięcie izolacji osoby od społeczeństwa i rodziny oraz utrzymanie wydajności. Za pomocą psychoterapii osoba uczy się kontrolować emocje, zachowywać się prawidłowo i nie popadać w rozpacz lub głęboką depresję.
Odprawa. Lekarze doradzają pacjentowi w zakresie relacji rodzinnych, poradnictwa zawodowego, wyboru aktywności i zachowań z ludźmi wokół niego.
Praca w rodzinie. Psychiatra udziela krewnym pacjenta przydatnych porad dotyczących zachowania, metod kontaktu i charakterystyki reakcji. Tylko w tym przypadku rodzina będzie mogła pomóc i wspierać.

Dzięki nowoczesnym metodom leczenia lekarze są w stanie zapobiec szybko postępującemu przebiegowi choroby, ułatwić życie schizofrenikom i członkom jego rodziny.

Terapia psychologiczna i społeczna

Metodologia adaptacji psychologicznej i społecznej jest integralnym elementem leczenia schizofrenii. Przy odpowiednim podejściu terapia psychologiczna i społeczna zapewnia doskonały, trwały wynik. Wynika to z faktu, że osoba zaczyna zdawać sobie sprawę z obecności problemu i stara się brać czynny udział w jego rozwiązaniu.

Lekarz traktuje pacjenta z wyczuciem, ostrożnie i ze zrozumieniem. Aby schizofrenik chętnie nawiązał kontakt, lekarz stara się zdobyć zaufanie.
Nacisk specjalisty jest niedopuszczalny. Nie jest jednoznaczne udowodnienie schizofrenikowi, że jest chory, ponieważ uważa się za osobę absolutnie zdrową.
W okresie emisji przeprowadzają rozmowę z pacjentem i zgłaszają, co się z nim dzieje. Ważne jest, aby pacjent regularnie przyjmował leki. Przyczyni się to do adaptacji społecznej i pozwoli uniknąć kolejnego zaostrzenia.
Leczenie behawioralne odbywa się w szpitalu lub w domu. Terapia społeczna pomaga pacjentowi ograniczyć ataki halucynacji i uczy nas rozróżniać wizje i rzeczywistość.
Istotną rolę w leczeniu odgrywa terapia porodowa. Wyniki badań wykazały, że prawidłowa adaptacja społeczna jest niezwykle ważna dla pacjenta, ponieważ zmniejsza prawdopodobieństwo nawrotu.
Przeprowadź lekcje grupowe dla schizofreników, podczas których bracia w nieszczęściu dzielą się problemami i doświadczeniami pod nadzorem psychiatrów. Społeczna adaptacja pacjentów jest ułatwiona dzięki lekcjom i innym formom sztuki.

Leczenie schizofrenii wymaga dużo czasu ze względu na jej wysoką złożoność. Podczas leczenia osoba musi zrozumieć, że jego bliscy go potrzebują. Jeśli czuje, że jest traktowany ze zrozumieniem i szacunkiem, jego stan poprawi się, a okres remisji nie potrwa długo.

Leki

Możesz leczyć schizofrenię w domu, w klinice lub w klinice neuropsychiatrycznej. W każdym z tych przypadków leki są obowiązkowe.

Proponuję mówić o lekach przepisywanych w celu zwalczania schizofrenii.

Leki przeciwpsychotyczne. Są podstawą leczenia uzależnień od narkotyków. W walce ze schizofrenią stosuje się leki przeciwdepresyjne, uspokajające, kompleksy witaminowe, pigułki nasenne. Lekarz wybiera lek i dawkę, w zależności od zadań. Zadania zmieniają się wraz ze zmianami objawów. W przypadku zaostrzenia przepisywane są leki przeciwpsychotyczne o szybkim działaniu uspokajającym. Leki podaje się dożylnie lub domięśniowo.
Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji - chlorpromazyna i lewomepromazyna. Nietypowe leki przeciwpsychotyczne - Clopixol i Ziprex. Pierwsze leki o silnym działaniu uspokajającym, drugie charakteryzują się lepszą tolerancją.
Podczas fazy stabilizującej stosuje się leki w postaci tabletek lub kropli. Schizofrenia jest często leczona za pomocą depot. Lekarz wykonuje zastrzyk raz w miesiącu. Lek powoli uwalniany z miejsca wstrzyknięcia regularnie dostaje się do organizmu.
W leczeniu schizofrenii stwierdzono stosowanie leków - Fluanksol, Haloperidol, Risolept, Etaperisan. Tylko lekarz może wybrać lekarstwo i ustalić dawkę.
Na etapie rehabilitacji stosuje się leki przeciwpsychotyczne o działaniu „antyinegatywnym” na organizm. Na liście takich leków Abilifay, Invega. Poprawiają pamięć i zdolności umysłowe, przywracają nastrój i aktywność.

Środki ludowe

Zwykle leczenie schizofrenii obejmuje przyjmowanie leków w warunkach szpitalnych i działania adaptacyjne.

Ostra postać schizofrenii jest leczona tylko w szpitalu psychiatrycznym. W takim przypadku insulinoterapia jest łączona z leczeniem lekami przeciwpsychotycznymi. Tradycyjna medycyna wykorzystuje preparaty ziołowe, które uspokajają ciało i mają tabletki nasenne. Czasami uciekają się do głodu i hydroterapii.

Alternatywne metody nie są klinicznie udowodnione i lekarze nie zalecają ich stosowania.

Uzdrowiciele z Tybetu leczą schizofrenię olejem roślinnym, który leżał w ziemi na głębokości pół metra przez co najmniej rok. Ciało chorego wciera się w ten olej. Przebieg leczenia to trzydzieści sesji co drugi dzień. Podczas przerw możesz kąpać schizofrenika. Po pierwszym kursie zatrzymaj się na miesiąc, a następnie przeprowadź drugi kurs.
Według popularnych ekspertów balsamy domowej roboty leczą schizofrenię. W równych ilościach mieszaj kosze stokrotek, korale matki, kwiaty głogu i suszone zioła kwiatowe. Wlej mieszaninę bimbru i weź gotowy produkt po łyżce.
Kąpiele ziołowe łagodzą objawy. W przypadku naruszenia umiejętności motorycznych na ratunek przyjdzie wywar z pokrzywy bagiennej. Gotuj pięćdziesiąt gramów pokrojonej pokrzywy bagiennej przez 10 minut pod pokrywką i dodaj do wanny wypełnionej wodą. Temperatura wody w granicach 37 stopni.
Wanny z dodatkiem wywaru z liści, gałązek lub kory osiki. Gotuj dowolną ilość surowców przez 10 minut, odcedź i dodaj do kąpieli. Czas trwania jednej procedury wynosi co najmniej 20 minut. Podobną kąpiel można wykonać z brzozy lub lipy.

Przyniosłem ludowe przepisy na zapoznanie się i poszerzenie moich horyzontów, nie uważam ich za panaceum i używam ich w leczeniu.

Leczenie schizofrenii domowej

Niewątpliwie możliwa jest domowa terapia schizofrenii, z wyjątkiem stanu zaawansowanego, kiedy choroba staje się niebezpieczna dla ludzi i społeczeństwa. W takim przypadku niezbędne jest kompleksowe leczenie w klinice psychiatrycznej. Jeśli choroba charakteryzuje się powolnym przebiegiem i łagodnymi objawami, można leczyć w domu, pod nadzorem lekarza.

Zalecenia dotyczące terapii domowej

Świeże powietrze w pomieszczeniu. Regularnie wentyluj pomieszczenie, niezależnie od pory roku. Wybierz się na spacer po parku z dala od hałaśliwych ulic.
Spacery Spaceruje latem, preferując poranek i wieczór. Możesz chodzić w ciągu dnia, po założeniu czapki, w przeciwnym razie przegrzanie może doprowadzić do pogorszenia.
Unikaj konfliktów i stresujących sytuacji powodujących falę negatywnych emocji.
Jedzenie. Odstaw mocne potrawy z herbaty, kawy i tłustego mięsa z diety. Z zaburzeniem psychicznym jedz pokarmy roślinne bogate w składniki odżywcze. Odrzuć alkohol i papierosy.
Aktywność fizyczna i sport. Zwiększ aktywność fizyczną. Poranne jogging z gimnastyką i pływaniem normalizuje krążenie krwi, zwiększa napięcie mięśni i napełnia ciało energią.
Codzienna rutyna. Idź do łóżka, obudź się, jedz i rutynowo chodź.

Wideo z programu telewizyjnego „Pulse” kanał telewizyjny Rosja 24

Podsumowując, dodam, że najważniejszym elementem w leczeniu schizofrenii jest wsparcie rodziny. Krewni powinni być cierpliwi i wyrozumiali dla pacjenta, pomagając zapobiegać awariom. Zapobiegnie to zaostrzeniu choroby. Nie opuszczajcie się i wspierajcie.