Jak solić grzyby miodowe na zimę w domu

Koniec lata to przyjemność dla koneserów grzybów miodowych. Pniaki i pnie drzew są usiane całymi skupiskami grzybów. Grzyby miodowe są suszone, marynowane, solone. Zobaczmy, jak solić grzyby miodowe na zimę w domu.

Smak solonego miodu agarowego najlepiej ujawnia się poprzez dodanie przypraw - liści laurowych, ziela angielskiego, suszonego kopru, liści wiśni, porzeczek. Przepis na solenie na zimno jest uważany za klasyczny, pomimo czasu trwania.

Lepiej jest posolić grzyby w beczkach, tworzy to nutę drzewną na podniebieniu, czyniąc go bardziej cierpkim. Ale współczesne gospodynie domowe wolą garnki i wiadra ze względu na ich większą dostępność, a solone grzyby miodowe są przechowywane w szklanych słoikach.

Klasyczny przepis na solenie

Gotowanie należy rozpocząć natychmiast po zebraniu. Po pierwsze, grzyby są sortowane, odrzucając suche, połamane i robaki.

Poniżej znajduje się metoda wytrawiania na zimno. Jest klasyczny, ponieważ przyczynia się do długiego przechowywania i ujawnienia smaku miodowych agarików.

• Świeże grzyby - 10 kg;
• Sól - 0,5 kg;
• Ziele angielskie, liść laurowy, koperkowe parasole - co najmniej 20 g każdego gatunku.

1. Opłucz grzyby miodowe. W pojemniku do solenia (garnek, wiadro, beczka) wlej trochę soli i nałóż warstwę grzybów solnych trzema nakrętkami w dół.
2. Posyp warstwą soli i przypraw. Wykonuj naprzemiennie kroki 2 i 3, aż pojemnik będzie pełny po brzegi. Ostatnią warstwą powinna być sól.
3. Przykryj pojemnik ściereczką, ułóż ucisk na okrągłej drewnianej podstawie, aby ciężar równomiernie rozłożył się na grzyby. Ucisk może być cegłą, puszką wody.
4. Po pojawieniu się soku pokrywającego drewnianą podstawę do ucisku usuń ładunek, przykryj gazą i umieść w chłodnym miejscu.
5. Po osadzeniu miodnika (po 2-3 dniach) wypełnij uformowane miejsce świeżymi, polewając co 2 warstwy solą i przyprawami. Grzyby z pewnością muszą całkowicie pokryć solankę.
6. W tej formie wytrzymują kilka dni w temperaturze 20 °, aż rozpocznie się fermentacja. Przejawia się w pojawieniu się kwaśnego smaku i charakterystycznego zapachu.
7. Po fermentacji przykryj folią i umieść w zimnym pomieszczeniu. Proces fermentacji i solenia należy kontynuować przez kolejne 5 tygodni.
8. Kiedy pojawi się pleśń, należy ją całkowicie usunąć.

Przepis wideo

Jak marynować grzyby na zimę w bankach

Gorący sposób

Przepis na marynowanie jest naprawdę klasyczny: w ten sposób możesz ugotować dowolne jadalne grzyby.

• Grzyby miodowe - 1 kg;
• Marynata - 1 łyżka. woda, 25 ml octu 9%, 2 łyżki. l sól, 2 łyżki. l cukier, goździki, ziele angielskie do smaku.

1. Wybierz nie robaki, świeże grzyby. Spłukać wodą. Rzuć przejrzałe, suche.
2. Umieść na patelni, zalej gorącą wodą, zagotuj. Gotuj, aż opadną na dno. Okresowo usuwaj pianę.
3. Odcedź bulion grzybowy przez gazę, dodaj sól, cukier i przyprawy. Zagotuj bulion i zalej ocet.
4. Włóż grzyby miodowe do sterylizowanego słoika. Wlać marynatę do szyi. Uszczelnij pokrywką, odwróć do góry nogami, zawiń ciepły koc.

W razie potrzeby ocet stołowy zastępuje się balsamicznym lub jabłkowym, do przypraw dodaje się ocet, dąb, porzeczkę, liście kopru.

Przepis wideo

//youtu.be/qFAizWVIC6g

Zimna droga

Metoda na zimno eliminuje obróbkę cieplną. Marynowanie grzybów miodowych na zimno nie jest możliwe, ponieważ samo narażenie na kwas octowy nie wystarcza do pełnego gotowania grzybów. Spośród metod gotowania na zimno najczęściej stosuje się solenie na zimno.

Świeże grzyby układa się warstwami w drewnianej beczce, tak aby między każdą warstwą znajdowała się warstwa soli kamiennej. Następnie beczka jest przykryta uciskiem. Kiedy pojawia się nadmiar solanki, jest ona częściowo odsączana, a pustka utworzona po sedymentacji grzybów jest wypełniona warstwą świeżych. Po 5 tygodniach można zjeść soloną przystawkę.

Przydatne wskazówki

1. Przed gotowaniem grzyby miodowe należy namoczyć w zimnej, osolonej wodzie z dodatkiem soku z cytryny, aby usunąć robaki i zapobiec ciemnieniu.
2. W żadnym wypadku podstawą ucisku nie może być metal, aby uniknąć utlenienia metalu i toksycznych substancji dostających się do solanki.
3. Nadmiar bulionu grzybowego, który nie był używany do marynaty, można wlać do foremek z lodem i zamrozić. Tak powstają bulionowe grzyby.
4. Czapki są lepsze do wytrawiania i wytrawiania. Jeśli nogi są również zachowane, są cięte o ⅓.

Jak odróżnić fałszywe grzyby

Fałszywe grzyby rosną w tym samym czasie i w tych samych miejscach, co jadalne. Główną różnicą między jadalnym grzybem jest cienki pierścień na nodze, podobny do spódnicy. Kolor kapelusza fałszywych grzybów miodowych jest bardziej nasycony, a talerze pod kapeluszem są żółte. Jadalna czapka jest jasnobrązowa, a talerze beżowe lub jasnożółte. Zapach fałszywych grzybów miodowych przypomina zapach pleśni.

Wskazówki wideo

Odpowiednio przygotowane grzyby do smaku w niczym nie ustępują wypielęgnowanym bochenkom, olejkom i kurkom. Ponadto rosną w dużych ilościach, a kolekcja nie jest trudna. Najważniejsze jest, aby móc odróżnić jadalnego grzyba od fałszywego.