Różne opcje łączenia i łączenia tapety we wnętrzu ze zdjęciem

W rzeczywistości w prawie każdym wolumenie mieszkalnym lub roboczym ściany mają największą powierzchnię. Ze względu na tę topologiczną właściwość każde pomieszczenie wymaga szczególnie starannego wyboru dekoracji ścian. Aby osiągnąć wyjątkowy i imponujący wynik, nie trzeba wyczerpujących poszukiwań drogich i krótkoterminowych tapet. W końcu istnieje możliwość ogromnej liczby kombinacji dość zwykłych pokryć ścian rolowanych. Teraz modne jest zestawianie na ścianach płócien o różnych wzorach, fakturach i kolorach.

Prawa percepcji wzrokowej i praktyka decyzji projektowych pozwalają nam jasno zdefiniować kilka rodzajów takich kombinacji.

Separacja pionowa

Dzięki tej metodzie w dekoracji ścian biorą udział rolki o innym kolorze i rodzaju wzoru, ale grubość arkusza i jego właściwości tekstury dla wszystkich fragmentów powinny być takie same. Najbardziej reprezentowane są tutaj związki o różnych nasyceniach wykonań tego samego koloru (wersja monochromatyczna). Lub przeciwnie, budowanie obrazu na ścianie opiera się na naprzemiennie ostrych kolorach (metoda kontrastu). Ponadto łączone są różne typy samego obrazu. W takim czy innym połączeniu mogą współistnieć motywy czysto geometryczne i kwiatowe.

Naprzemiennie kontrastujące paski z dużymi i wyraźnie rysowanymi kwiatami zdecydowanie przyciągają wzrok. Więc wklejają się na ściany, jeśli chcą nadać wnętrzu stylistyczny styl pewnego nostalgicznego retro. Podział pionowy, między innymi, daje dużą szansę na wyznaczenie oddzielnych stref w pomieszczeniu, które mogą mieć różne cele użytkowe.

Zróżnicowanie poziome

Ta technika opiera się na przemian poziomych pasów i linii. Możliwe jest więc korzystne odcień pozytywnych właściwości wszystkich innych wzorów, bez względu na to, w jakim stylu jest on tworzony. W tym przypadku dozwolone są również barwienia lub kontrastowe zmiany różnych kolorów. Szerokość pasków w tym miejscu musi być utrzymywana wprost proporcjonalnie do wysokości sufitu. W takim przypadku właściwe będzie mieszanie różnych tekstur materiału wykończeniowego. Na przykład tapety winylowe można rozdzielić poplamionymi łatami i pokryciami z korka.

Dobrze widoczne jest połączenie poziomych pasków z tego samego winylu i tkaniny lub sitodruku. Głębokość płaskorzeźby na pierwszym daje ścianie efekt tynku artystycznego. Drugi ma przerzedzającą się miękką i delikatną teksturę na powierzchni. W kompleksie powstaje pewna imitacja wykończenia materiałami naturalnymi. Dodanie płynnej tapety do tej serii wariacyjnej dodatkowo rozszerza zakres możliwości dekoracji ścian.

Wstawki i wzory patchworkowe

Aby zrealizować taką decyzję projektową, ściana powinna być już przyklejona. Do uformowania wkładek stosuje się grube i gęste kawałki tapety na podstawie z włókniny. Kształt i wymiary takich wtrąceń są przyjmowane zgodnie z wybranym ogólnym stylem projektowania i geometrią pomieszczenia. Klasyczna dekoracja zakłada prawidłowe prostokątne detale z naturalnych płócien tkaninowych otoczonych ramką cienkich pasków w jakimś trzecim kolorze. Neoklasyczne i nowoczesne trendy zauważalnie przesuwają sektor form i konfiguracji odpowiednich do wyboru.

Tapetowanie

Prawdopodobnie najbardziej czasochłonne jest przyklejanie ścian wyłącznie strzępami tapet, które są dokładnie dopasowane na stykach i dają wrażenie pojedynczego nakrapianego płótna. Niemniej jednak ta technika jest w stanie zaspokoić najbardziej zrelaksowaną wyobraźnię i kapryśny gust. Z należytą starannością i dokładnością, nawet każdy obraz makro może być odtworzony z pojedynczych elementów, czy to pejzaż, portret, kopia obrazu czy rozpoznawalny zabytek architektury.

W każdym razie połączenie różnych fragmentów tapet w taki czy inny sposób może przekształcić najbardziej przyziemną ścianę w przyciągającą wzrok twórczą pracę.

Niuanse związane z trzymaniem się poziomej tapety

Wybierając poziomy sposób dekoracji ścian, musisz być przygotowany na niektóre trudności w jego realizacji. Tutaj nie możesz naruszyć określonego algorytmu przyczepiania. Paski należy przyklejać od góry do dołu. Dolny arkusz należy wsunąć na górną część z pewnym zakładem, którego nie można od razu posmarować klejem. Sąsiadujące paski są wyraźnie cięte od końca do końca i klejone wzdłuż tej linii dopiero po wyschnięciu głównego klejonego materiału. Jeśli te zasady nie będą przestrzegane, to z powodu nierównego zwężenia podczas suszenia fragmentów z różnych materiałów mogą pojawić się przerwy między nimi.